Wojciech Kilar / Krzysztof Pastor
Libretto: Paweł Chynowski według powieści Brama Stokera
Muzyka: Wojciech Kilar (utwory filmowe oraz fragmenty „Kościelca 1909”, „Koncertu na fortepian i orkiestrę” i „V Symfonii”)
Aranżacja: Michael Brett
Prapremiera: 6.09.2018, West Australian Ballet, Perth
Premiera polska: 28 kwietnia 2022, Polski Balet Narodowy, Warszawa
Rejestracja dostępna od 20 lutego 2025 godz. 19.00
„Dracula” z muzyką Wojciecha Kilara i choreografią Krzysztofa Pastora szybko stał się sensacją baletową. Spektakl powstał na specjalne zamówienie West Australian Ballet i miał swoją światową prapremierę we wrześniu 2018 roku w Perth. Na scenie TW-ON widzowie mogą oglądać balet od kwietnia 2022 roku. Ze względu na niekończące się zainteresowanie tytułem, udostępniamy go online w premierowej obsadzie.
Występują:
Vladimir Yaroshenko (Hrabia Dracula), Kristóf Szabó (Stary Dracula), Patryk Walczak (Jonathan), Yuka Ebihara (Mina-Elisabeta), Mai Kageyama (Lucy), Ana Kipshidze (Pani Westenra, matka Lucy), Maksim Woitiul (Arthur), Carlos Martín Pérez (Dr Seward), Gregor Giselbrecht (Prof. Van Helsing), Kilian Smith (Renfield), Diogo de Oliveira (Fantom 1.), Cezary Wąsik (Fantom 2.), Emilia Stachurska (Wampirzyca 1.), Palina Rusetskaya (Wampirzyca 2.), Jaeeun Jung (Wampirzyca 3.), Ryota Kitai (Wampir 1.), Nikodem Bialik (Wampir 2.), Adam Huczka (Wampir 3.), Olga Yaroshenko (Matka z Transylwanii)
Polski Balet Narodowy
Orkiestra Teatru Wielkiego - Opery Narodowej
Realizacja:
Krzysztof Pastor – choreografia i reżyseria, Patrick Fournillier – dyrygent, Jon Buswell – światła, Charles Cusick Smith i Phil R. Daniels – scenografia i kostiumy, Simonetta Lysy – asystentka choreografa, Cédric Ygnace – asystent choreografa, John-Paul Percox – adaptacja świateł
Reżyseria video – Ewa Krasucka
Dracula z muzyką Wojciecha Kilara i choreografią Krzysztofa Pastora stał się sensacją baletową roku 2018. Spektakl powstał na specjalne zamówienie West Australian Ballet i miał swoją światową prapremierę we wrześniu 2018 roku w Perth.
West Australian Ballet zapragnął mieć w swoim repertuarze baletową adaptację powieści grozy Brama Stokera Dracula (1897) i jej oscarowej ekranizacji z roku 1992 w reżyserii Francisa Forda Coppoli, do której muzykę napisał Wojciech Kilar. Teatr zwrócił się z tą propozycję do Krzysztofa Pastora, który w swojej koncepcji dramaturgicznej postanowił nie odnosić się jednak wyłącznie do filmu Coppoli, lecz pokazać więcej muzyki Wojciecha Kilara. Spektakl opiera się więc na starannie i precyzyjnie opracowanej partyturze (Michael Brett), na którą składają się różne utwory polskiego kompozytora. Z teczki z jego muzyką filmową zaczerpnięto tematy z Ziemi obiecanej, Trędowatej, Kroniki wypadków miłosnych, Gdzieśkolwiek jest, jeśliś jest, Zazdrości i medycyny. Zaś z dorobku muzyki autonomicznej – fragmenty Kościelca 1909, V Symfonii „Adwentowej” i Koncertu na fortepian i orkiestrę.
Postać wampira, bladego arystokraty w czarnej pelerynie z czerwonym podbiciem, obdarzonego demoniczną seksualnością, który wysysa ludzką krew, pierwszy raz w literaturze pojawiła się w opowiadaniu Wampir Johna Williama Polidoriego (1819), inspirowanym podaniami z południa Europy. Autor tego literackiego utworu, młody lekarz o artystycznych aspiracjach, tak bardzo kochał się w angielskim poecie i dandysie, lordzie George’u Byronie, że tytułowemu wampirowi pojawiającemu się w opowiadaniu pod nazwiskiem lorda Ruthvena nadał cechy owego romantycznego artysty i podróżnika. I taki właśnie portret wzorowany na Byronie wszedł w XX w. do popkultury za sprawą licznych filmowych adaptacji. Wampir z powieści Irlandczyka Brama Stokera, tytułowy hrabia Drakula, luźno tylko związany z historyczną postacią średniowiecznego hospodara wołoskiego Włada III Palownika, miał nieco inną powierzchowność i nosił długi biały wąs. Najbardziej przerażającą postać wampira, mężczyzny przypominającego nietoperza, o nagiej czaszce, z ostrymi zębami i krogulczymi palcami stworzył w 1922 r., jeszcze w czasach kina niemego, niemiecki reżyser Friedrich Murnau, twórca Nosferatu – symfonii grozy, którego śladem ponad pół wieku później podążył Werner Herzog, reżyserując film Nosferatu wampir z Klausem Kinskim w roli tytułowej (1979).
Krzysztof Pastor powrócił do pierwowzoru pięknego arystokraty, smukłego bruneta z długimi włosami, człowieka prześladowanego przez groźne fatum, które zdjąć z niego może tylko miłość. Dracula w choreografii Pastora to wzruszający kostiumowy spektakl o miłości, która żyje nawet po śmierci. Tytułowy hrabia idzie na wojnę i walczy na niej dzielnie (świetna scena walki na szable). Gdy jego żona Elizabeth dostaje fałszywą wiadomość o jego śmierci, zabija się. Dumny biskup odmawia pochówku, a wtedy zrozpaczony Dracula przebija go rapierem i zrywa ze swojej szyi krzyż. Dostaje się w szpony zła i zamienia się w zniszczonego życiem starca. Wyjeżdża do Londynu. Tam odbywa się wspaniała scena balu z muzyką z Trędowatej. Dracula – wciąż pod postacią pięknego młodzieńca – spotyka dziewczynę o imieniu Minna, niepokojąco podobną do jego zmarłej ukochanej żony. Właśnie Minna/Elizabeth pomoże nieszczęśnikowi uwolnić się od zła, a on z miłości do niej złoży najcenniejszą ofiarę – z własnego życia.
Draculę Krzysztofa Pastora nominowano do prestiżowej Helpmann Awards w kategorii „Najlepsze przedstawienie baletowe” i trzykrotnie nagrodzono w konkursie Performing Arts WA Awards – za koncepcję i realizację spektaklu oraz za kostiumy i aranżację muzyczną. Druga australijska premiera odbyła się w listopadzie 2021 roku w Queensland Ballet w Brisbane.
